Il Redentore - Onderzoeksverslag

 Chiesa del Santissimo Redentore (Kerk van de meest Heilige Verlosser),

Het gebouw is gebouwd als dankbetuiging voor het spoedige einde van de pestepidemie van 1575-1577. De kerk was gereed in 1592. Het gebouw is gelegen aan het Canale della Giudecca. Tijdens de Festa del Redentore ligt er een ponton in het water waar boten aanleggen die van Zattere naar Giudecca varen om bezoekers bij deze kerk te brengen.
De kerk heeft een hoge koepel en er staan beelden boven de ingang. De zuilen die er staan zijn korintische zuilen.



Bij het ontwerp van de plattegrond heeft Palladio rekening gehouden met de drievoudige functie van Il Redentore. Hij heeft drie achter elkaar geschakelde ruimten gecreëerd. Het schip met tonggewelf dient als eindpunt van de processie. Het kloostergedeelte ligt achter het priesterkoor en is er visueel van gescheiden. Het altaar in de met een koepel overdekte priesterkoor is gebaseerd op het idee van een ritonda. Op deze wijze onderstreepte hij het votieve karakter.
Il Redentore is net als San Giorgio Maggiore geïnspireerd door antieke voorbeelden. Een antiek tempelfront vormt ook hier het leidsmotief van de voorgevel. De vorm van het fronton wordt herhaald in het driehoekige stukje dak boven schip. Boven de ingang is een timpaan geplaatst waarvan de driehoekige vorm eveneens correspondeert met het fronton. De suggestie van een overlapt tempelfront is aan de zijkanten gewekt. De hoge koepel is visueel verbonden met de façade. De ronding van de poort verwijst naar de koepel.
Het interieur is beïnvloed door de Romeinse thermenbouw. De opstand van het schip toont namelijk overeenkomsten met de antieke warmwaterbronnen van Diocletianus en Titus.
Het interieur herbergt meerdere schilderijen. Het hoogtepunt vormt de Doop van Christus van Paolo Veronese in de sacristie rechts van het koor.
Op de middenas van de gevel is de verlosser tweemaal afgebeeld met het kruis in zijn hand.

In de kerk zijn de invloeden van Palladios denkbeelden veelvoudig te zien. Zo spelen symmetrie en verhouding een grote rol. De kerk is dubbel zo lang als hij breed is en in het vooraanzicht is de kerk zeer symmetrisch. Lichtinval in de kerk was ook een belangrijk punt in het ontwerp.

De totale breedte van de gevel is ongeveer hetzelfde als de hoogte van de kerk (rood) en de hoogte vanaf de grond tot de top van de belangrijkste fronton is de helft van de totale hoogte (paars).

 

De koepel heeft een diameter van 50 meter. De lengte van de kerk van de ingang tot de achterwand is 227 meter

Langs de muren zijn er boven en onder de ramen lijsten gemaakt. Deze lijsten zijn ook verbonden van kolom naar kolom. Palladio gekozen voor de ingewikkelde profiel van de kolommen tot verrekening van de kolossale orde van de redentrore. De kerk is een harmonieuze mix van elementen die tot een organisch geheel lijden. Je ervaard de Palladiaanse kerk als complex en bevredigend.

 In Redentore hebben de muren tussen de kapellen een dubbele functie. Ze dienen als verdeling van de kerk, de middenbeuk en de zijbeuken zijn altijd verdeeld in een kerk en om groter onderscheid te maken tussen de midden beuk en de zijbeuken staan hier muren zodat de zijbeuken iets meer afgezonderd zijn. Deze zijbeuken zijn meer de kluis van de kerk en dienen uit het oog te liggen. Maar het dient ook al constructie voor het gebouw. De muren dienen als steunberen voor het schip van het gebouw.

In het gebouw vind veel herhaling plaats. Dit vind ook plaats in de pilasters en thermische ramen, waardoor een samenhangend laterale gevel ontstaat. In het exterieur maakt dit ook een compleet, evenwichtig en samenhangend geheel van de kerk.

De kerk heeft een ceremoniële functie en een gebruiksfunctie, deze twee hangen sterk samen in Redentore. Het geeft de kerk een statige stijl dat bekroond wordt met een koepel.  Op dezelfde manier heeft palladio een oplossing gevonden om een aantal historische gebouwen te combineren en een geheel nieuw gebouw te ontwerpen. Zo heeft hij delen van de kerk afgekeken vande Romeinse baden, de triconch fumula, Sant maria dellegrazie in Milaan en de sanmichelis votief kerk van de modonna di Campagna ner verona. 

Palladio opende zijn kerk vanuit en midden naar de zijkanten toe en laat bij het hoge altijd deze weer samenvallen. Het geeft een gevoel van beweging in de kerk. Hij simuleerde de stroom van pelgrims die aan het rondtrekken zijn naar de bedevaartsoord. De beweging is te voelen in de kerk en komt weer terug door het altaar als een soort horizon door te trekken.

De verhoudingen van de kerk zijn net zoals de vila te verdelen in cirkels, vierkanten en rechthoeken. Deze zijn ook weer in de kerk in te delen. De verhoudingen zijn 1:2, 1:3, 1:4, 1:5. hieronder zie je hoe de stukken terug gebracht zijn in eenvoudige vormen.

Deze figuren zijn we in de plattegrond van de kerk gaan zoeken zodat we daarin ook de verhoudingen kunnen laten zien net zoals bij de villa.

De steen dat gebruikt is voor het gebouw is terracotta steen, de gevel is wit marmer. Aangezien het voorgevel erg belangrijk was is er ook veel geld en tijd ingestoken.
In de gevel zijn vier tempelfronts verwerkt. De zuilen zijn niet volledig uitgevoerd maar als half pilasters. De lagere zuilen zijn Korinthische zuilen en de grote zijn korintische Ionische zuilen.
De zijgevel van de kerk is in traditioneel baksteen uitgevoerd.

In de horizontale richting wordt er veel nadruk gelegd op het gebouw door de sierlijsten en horizontale versieringen in het gebouw. De verticale richting wordt benadrukt door zuilen en pilasters. Zo zie je dat palladio zowel in de horizontale als in de verticale richting wilde bouwen. De nadruk wordt gelegd op de voorgevel van het gebouw en palladio gebruikte de gedachtes van vitrivius weer.



De voorgevel is van allerlei versiersers voorzien en één daarvan is de dubbele facade.

De trappen benadrukken de ingang van de kerk. Ze zorgen voor een verbinding tussen de begane grond en de ingang van het gebouw, het geeft een machtsgevoel. De deur en de zuilen in het midden van het gebouw benadrukken nog extra de ingang en dat je omhoog moet gaan wil je naar binnen kunnen. Dat benadrukt ook het geloofsgevoel, tijdens je bezoek aan de kerk bid je naar boven en waardoor je opgenomen wordt door god en omhoog gaat. Om dit te benadrukken in de gevel en te laten zien dat het een kerk is een huis van god moet je in de gevel ook omhoog gaan wil je naar binnen kunnen.